De TT

De carnavalsvereniging was geboren en moest een naam hebben.

Wie precies de kersverse Bemeler carnavalsvereniging met de naam Berggeitte heeft opgezadeld, zal wel voor altijd in de dichte mist van de geschiedenis verborgen blijven. Waarschijnlijk is een aantal van de initiatiefnemers tijdens een gesprek aan de bar of aan de keukentafel in gezamenlijkheid spontaan bij die naam uitgekomen. En eigenlijk ligt de keuze ook wel voor de hand. Waardoor is Bemelen immers bekend in binnen- en (dankzij vele wielerkoersen) ook in buitenland? Door de Bemelerberg! En welk wezen houdt zich bij voorkeur in de bergen op? Een berggeit. Of een bergschaap, maar dat klinkt weer meteen zo… zo schaapachtig. Dan toch liever: vooruit met de geit!
Is de naam Berggeitte dus waarschijnlijk zonder al te diepgravende discussies en zonder allerlei filosofische overwegingen tot stand gekomen, de juiste spelling van die naam zorgt zelfs vandaag de dag nog voor hoofdbrekens, zeker bij ‘mensen van buiten’ die met de Bemeler carnavalsvereniging te maken krijgen. Grootste probleem: de twee T’s. Waar komen die vandaan? Volgens de richtlijnen van Veldeke, de provinciale vereniging die zich met de belangen van de Limburgse dialecten bezighoudt, is er taalkundig geen enkele reden om geitte met twee T’s te schrijven. Integendeel, volgens de spellingvoorschriften van Veldeke is dat zelfs fout.
Waarom heeft Bemelen dan toch voor die TT gekozen? Was het een trucje om de nieuwe Bemeler carnavalsvereniging te onderscheiden van de al wat langer bestaande Berggeite uit Sint Odiliënberg? Of was het simpelweg een verschrijving?