2 x 11
En toen was het opnieuw feest!
Een betere datum voor de viering van het 22-jarig bestaan hadden de Berggeitte niet uit kunnen zoeken: de 22ste van de 11de, zondag 22 november 1992.
“Tweeëntwintig jaar carnaval in zo’n kleine gemeenschap, dat wil toch wat zeggen”, schreef Guido Mourmans, die dat jaar de functie van president (die hij elf jaar had vervuld) neerlegde, in het jubileumboekje. “Het is nu wel bewezen dat de carnavalsvereniging in Bemelen thuishoort. Zoals iedereen in dit dorp met de vereniging meeleeft, zich erbij betrokken voelt, dat geeft een raad van elf de moed om altijd maar weer door te gaan, jaar na jaar, en voor de organisatie van de carnaval te zorgen.”
En die organisatie stond sterk in de schoenen. In de periode tussen het 11-jarig en het 22-jarig bestaan had, op wat details na, het programma van de carnaval in Bemelen de vorm aangenomen die het vandaag de dag nog steeds heeft. Met een centrale sleuteloverdracht in Margraten (sinds 1982), met eigen artiesten op de bühne tijdens de zitting (sinds 1986), met de afsluitende avondmis in de parochiekerk op aswoensdag (sinds het eerste jubileumfeest in 1981).
De kindercarnaval, van oudsher de opening van de ‘drie dolle dagen’ in Bemelen, was in 1988 van carnavalszaterdag verschoven naar de zondag één week voor carnaval. De ‘grote prins’ en zijn gevolg, die op carnavalszaterdag immers aanwezig moesten zijn bij de sleuteloverdracht in Margraten, konden nu voortaan ook bij de Bemeler jeugd in volle glorie acte de présence geven.
Het enige nog resterende probleem: de kinderzitting stond nu op het programma daags na het auwwieverbal waarbij de grote prins werd uitgeroepen. Omdat het daarbij nogal eens ‘laat en zaat’ wilde worden, was het volwassen gezelschap regelmatig niet helemaal fris, niet helemaal wakker als de jeugd aan het hossen ging. Het waren zware weekenden.
Dat probleem zou pas in 1993 opgelost worden. Toen verhuisde het auwwieverbal met het uitroepen van de grote prins naar de zaterdagavond een week vóór de kinderzitting. Voor de grote prins en zijn raad van elf was het sindsdien allemaal wat beter te behappen. En hoewel er een weekje meer speling kwam tussen het uitroepen van de prins van de Berggeitte en carnaval: Bemelen blééf de plaats in het Heuvelland die als allerlaatste een nieuwe prins carnaval kreeg. Sommige tradities zijn ook te aardig om verloren te laten gaan.
Terug naar zondag 22 november 1992.
Het jubileumfeest van de Berggeitte had alles wat een jubileumfeest hoort te hebben: een dankdienst in de parochiekerk, een druk bezochte receptie in het gemeenschapshuis met huldiging van een reeks jubilarissen (waaronder vier ‘ouwe getrouwen’ die de 2 x 11 jaar vol maakten: jubileumprins Frans Thomassen, Guido Mourmans, Pierre Pittie en Guus Urlings), en aansluitend een gezellig carnavalstreffen met een optreden van Frans Theunisz, de zanger van de Nachraove.
En daarna?
“Het leven gaat verder.Ook de Berggeitte vervolgen hun weg”, schreef pastoor Frans van der Meulen in zijn voorwoord voor het jubileumboekje. “Het 22-jarig bestaan is een mijlpaal. Daarbij past een terugblik, bij wijze van waardering. Maar bovenal zeg ik van harte: moge deze vereniging nog heel veel jaren met evenveel succes en elan op de tot nu toe ingeslagen weg verdergaan.”
Een boodschap die de Berggeitte zich ter harte hebben genomen.
